Da li se budžet za sport grada Požarevca pravilno raspoređuje?

Koji su to kriterijumi koji bi mogli da utiču na odluku o raspodeli budžeta?

Na osnovu člana 139. stav 9. Zakona o sportu („Službeni glasnik RS”, broj 10/16), Ministarstvo omladine i sporta donelo je Pravilnik o nacionalnoj kategorizaciji sportova po kome se određuje rang sportskih grana u Republici Srbiji.

Prvu kategoriju čine: atletika, vaterpolo, veslanje, kajak – kanu, košarka, odbojka, plivanje, rukomet, streljaštvo, tenis, fudbal, rvanje, tekvondo i džudo. Drugu kategoriju čine: biciklizam, boks, vazduhoplovni sport, gimnastika, karate, kik boks, kuglanje, planinarstvo, stoni tenis, badminton, šah, paraolimpijski sportovi (atletika, stoni tenis, streljaštvo), sport gluvih i nagluvih, sport slepih i slabovidih. U treću kategoriju spadaju: automobilizam, američki fudbal, ragbi, bodibilding, dizanje tegova, jedrenje, konjički sport, galopski sport, kasački sport, mačevanje, moto sport, savate, sinhrono plivanje, skijanje, sportski ples, sportski ribolov, streličarstvo, triatlon, hokej na ledu, džet-ski, džu-džicu, fitnes i paraolimpijski sportovi (odbojka sedeća, powerlifting, plivanje i streličarstvo). Pored ove tri kategorije, postoje još tri i više informacija o tome, možete pročitati ovde.

Na osnovu ovog Pravilnika, sportovi prve kategorije trebalo bi da budu bodovani sa više poena od onih iz druge, itd.

Jedan od sledećih bitnijih kriterijuma je snabdevanje klubova potrebnom opremom, čija cena i količina variraju od sporta do sporta. Za bavljenje fudbalom, potrebni jesu lopta, dres i kopačke, za koje je sigurno potrebno izdvojiti manje finanskijskih sredstava, nego za biciklizam ili skijanje i to treba uzeti u obzir.

Cilj sportskih radnika je da se sportovi omasovljavaju i proširuju, što se najbolje postiže ukoliko se radi sa najmlađim naraštajem, zbog perspektivnosti i mogućnosti da se mladi duže zadrže u sportu i samim tim imaju više potrencijala za napredak. Da li Grad dovoljno podstiče takve klubove, ostaje pod znakom pitanja.

Uspešnost sportista? Može se zaključiti da su mnogi u ovom smislu uspešni klubovi na dnu lestvice finansiranja.

Ostali parametri koji se ovde mogu uvrstiti su: organizacija treninga, takmičenja i zakup prostora – kao bitna i ključna stavka (ono što verovatno klubove najviše košta), opšte dobro i značaj određenog sporta, stručnost i zalaganje voditelja sportova, odnosno kvalitet rada, kao i masovnost, odnosno mogućnost da se u određeni sport uključi što veća populacija.

Ono na šta se možda i ne obraća mnogo pažnje su klubovi koji se bave organizacijom i promocijom besplatnih sportskih aktivnosti. Za roditelje koji deci ne mogu da priušte bavljenje sportom, zbog nemogućnosti plaćanja članarine, ovakve organizacije su od velike pomoći. Sa druge strane, postoje oni klubovi koji smatraju da im je i pored visoke članarine i jakih sponzorstava potrebna i finansijska pomoć Grada.

Velike oscilacije u odvajanju sredstava za sportiste, kako u Požarevcu, tako i šire, odnosno neravnopravnost u raspodeli budžeta dovode do toga da neki klubovi možda imaju previše, a neki premalo. Dok pojedini klubovi jedva uspevaju da održe svoje treninge u nedovoljno povoljnim uslovima ili da izdvoje sredstva za sva takmičenja i ostale obaveze koji ih prate tokom sezone, sa druge strane postoje oni klubovi u kojima se uredno dobijaju plate, obroci i slično.