U rukavac Beljarica se direktno ispuštaju fekalne vode: Smrad je nepodnošljiv

Beljarica je prostrano plavno područje sezonski plavljenih priobalnih šuma, industrijskih plantaža topola, rečnih rukavaca i bara, između Dunava i nasipa, na najširem mestu široko preko 2 km i površine oko 9 km2 sa 60 vrsta sisara i 200 vrsta ptica od kojih je preko 170 strogo zaštićeno.

Ovaj potez je prirodno plavno područje koje za zaštitu od poplava, a služi i za prirodno pročišćavanje vode i proizvodnju kiseonika.

Ekolog Dragan Simić za Danas kaže da ovo nije prvi put da se otpadne i fekalne vode ispuštaju u ovo plavno područje, ali da od 2022. godine to po zakonu ne bi smelo da se radi jer je ovaj prostor od tada u postupku zaštite prirodnog područja prve kategorije.

„Ministarstvo zaštite životne sredine obavestilo je 23. avgusta 2022. javnost o pokretanju postupka zaštite prirodnog područja prve kategorije, pod imenom Predeo izuzetnih odlika „Forland leve obale Dunava kod Beograda” čiji je upljavljač javno preduzeće Srbijašume. Po Zakonu o zaštiti prirode, od tog trenutka područje se smatra zaštićenim i u njemu se sprovode odredbe Uredbe o zaštiti, što znači da se tamo otpadne vode ne bi smele ispuštati“, kaže Simić.

On navodi da se trenutno tamo oseća nesnosan smrad jer otpadne vode iz naselja Padinska Skela, kao i otpadne vode Frikoma, Imleka i ostalih industrijskih postrojenja koja se nalaze u Padinskoj Skeli.

„To je divan i jedinstven predeo. Pre par dana sam tamo posmatrao i kunu zlaticu, i 2 šakala, preko 10 zečeva, 7 orlova belorepana, 9 crnih roda, od ukupno 50 vrsta ptica. Međutim, kada u njega odete, ovo najnovije zaštičeno područje, do neba smrdi na fekalne vode naselja Padinska Skela, koje se zajedno sa industrijskim otpadnim vodama tamnošnje prehrambene industrije (Frikom, Imlek, itd.) ispuštaju  upravo u plavnu zonu Beljarica, prirodno mrestilišta šarana. Tu naše fekalije ulaze u lanac ishrane šarana i soma, crne rode i orla belorepana, vidre i dabra“, navodi Dragan Simić.

Više na LINKU.