6 naučnofantastičnih trilera koje svi treba da pogledaju

Naučnofantastični trileri su jedan od najzanimljivijih filmskih žanrova, koji kombinuju napetost, filozofska pitanja i misteriju sa naučnofantastičnim elementima, često ostavljajući gledaoce s više pitanja nego odgovora, prenosi N1 pisanje Index.hr.

Ovi filmovi istražuju teme poput sudbine, identiteta, tehnoloških opasnosti i granica ljudske percepcije, a uz to nude nezaboravne vizuale i narativne doživljaje.

1. Gattaca (1997)

Endru Nikol, reditelj i scenarista ovog distopijskog trilera, postavlja provokativno pitanje: šta ako budućnost pripada isključivo genetski savršenim pojedincima?

Gattaca donosi priču o Vinsentu (Itan Hok), mladiću koji živi u svetu kojim vlada eugenika i u kojem ljudi mogu selektovati genetske kombinacije svojih potomaka.

Ali, kao pojedinac koji je rođen prirodnim putem i sa srčanom manom, Vinsent se suočava s diskriminacijom i ograničenjima.

Njegov san o karijeri astronauta vodi ga do riskantne prevare – preuzima identitet Džeroma Moroua (Džud Lo), bivšeg sportiste koji je ostao paralizovan.

Ali, kad u svemirskoj kompaniji Gattaca dođe do ubistva, Vinsentova tajna dolazi u opasnost.

Film, u kom glumi i Uma Turman, odlikuje se elegantnom vizualnom estetikom i atmosferom hladnog futurizma, a istovremeno postavlja etička pitanja o biotehnologiji, slobodnoj volji i ljudskoj ambiciji.

2. Coherence (2013)

Coherence, film koji je režirao Džejms Vord Birkit, dokaz je da su za vrhunski SF triler dovoljni samo dobra ideja i snažne izvedbe glumaca.

Film prati grupu prijatelja koja se okuplja na večeri, ali istog dana na nebu se pojavi kometa, a s njom dolazi niz neobjašnjivih pojava.

Kada nestane struje i prijatelji odluče da provere kuću u komšiluku, ono što tamo pronalaze baca ih u egzistencijalnu krizu – u drugoj kući su njihovi dvojnici.

Emili Baldoni, Mori Sterling i Nikolas Brendon predvode glumačku ekipu u ovom intenzivnom trileru koji se bavi teorijom paralelnih svemira, kao i pitanjima ličnog identiteta.

Dijalozi su improvizovani, što stvara dodatni osećaj realizma, a radnja se razvija kroz suptilne detalje koji polako dovode do jezivog vrhunca.

3. Sunshine (2007)

Britanski reditelj Deni Bojl, poznat po filmovima poput Trainspotting i 28 Days Later, donosi nam napeti SF triler u kojem je čovečanstvo na ivici izumiranja jer Sunce polako umire.

Misija posade svemirskog broda Icarus II, koju predvode Kilijan Marfi, Rouz Birn i Kris Evans, jeste da detoniraju nuklearnu bombu unutar zvezde kako bi je ponovo „zapalili“.

Ali, kada nalete na prethodnu ekspediciju, Icarus I, situacija postaje smrtonosna.

Osim što briljantno dočarava klaustrofobičnu atmosferu svemira, film se ističe i vizualnim spektaklom te filozofskim pitanjima o žrtvi, ljudskom umu i snazi prirode.

Sunshine nije samo triler već i meditacija o granicama ljudske hrabrosti i krhkosti razuma.

4. Predestination (2014)

Braća Spirig, poznata po radu na filmu Daybreakers, donose jedan od najzamršenijih filmova o putovanju kroz vreme.

Zasnovan na kratkoj priči Roberta A. Hajnlajna, film Predestination prati agenta (Itan Hok) koji koristi vremenska putovanja kako bi sprečio zločine pre nego što se dogode.

Ali, njegov poslednji zadatak dovodi ga do neobičnog stranca (Sarah Snuk), čija će priča promeniti sve što je ikad mislio da zna o vremenu i sudbini.

Film vešto manipuliše vremenskim petljama i identitetima, stvarajući fascinantnu priču prepunu neočekivanih obrta.

5. Annihilation (2018)

Aleks Garland, reditelj i scenarista ovog vizualno impresivnog filma, režirao je Annihilation nakon svojeg SF rediteljskog prvijenca Ex Machina.

Ova adaptacija romana Džefa Vandermera donosi priču o grupi naučnica koje ulaze u tajanstvenu zonu Shimmer – područje u kojem se zakoni prirode menjaju na nepredvidive načine.

Predvođena Natali Portman u ulozi biološkinje Lene, ekipa se suočava s bizarnim mutacijama i sopstvenim psihološkim demonima.

Dženifer Džejson Li, Tesa Tompson i Oskar Ajzak upotpunjuju snažnu glumačku postavu ovog filma, koji spaja elemente naučne fantastike, horora i egzistencijalne drame.

Zagonetna radnja i slojevita simbolika čine Annihilation filmom koji se može interpretirati na više načina, a završnica ostavlja nezaboravan utisak.

6. The Quiet Earth (1985)

Novozelandski klasik The Quiet Earth u režiji Džefa Mafija započinje scenom koja je postala kultna u SF kinematografiji – naučnik Zek Hobson (Bruno Lorens) budi se i shvata da je potpuno sam na svetu.

Kako dani prolaze, polako tone u ludilo, ali kada naiđe na druge preživele, shvata da nešto nije u redu s njihovom stvarnošću.

Ovaj film istražuje teme izolacije, odgovornosti i postapokaliptične egzistencije, dok istovremeno postavlja pitanja o prirodi svesti i svemira.

Njegov otvoreni kraj i simbolika inspirisali su mnoge kasnije SF filmove, a The Quiet Earth i dalje ostaje jedno od najintrigantnijih dela u žanru.