Dodelom nagrada završen FEST: Najbolji „Gospodar“, trijumf Đorđevićevog filma „Radnička klasa ide u pakao“

Posle ceremonije dodele nagrada, 52. izdanje Festa svečano je završeno premijerom filma „Ruski konzul“ po istoimenom romanu Vuka Draškovića, u režiji Miroslava Lekića.

Nagradu žirija Glavnog takmičarskog programa za najbolji film dobio je “Gospodar” u režiji Jurija Bikova.

U obrazloženju žirija se navodi da je reditelj Jurij Bikov snimio moćan film lišen svake naturalističnosti kojim nas na retko sugestivan i uverljiv način uvlači u život zajednice koju je privatizovao jedan čovjek i u kojoj taj čovek kontroliše doslovce sve aspekte života, a zauzvrat traži da mu čovek preda ono najvrednije što ima – svoje dostojanstvo. Simbolika ovog rusko-francusko-švajcarskog filma je jasna i aktualna, ali ni po čemu nametljiva i svojom jasnom porukom izdiže se iz lokalnog prema univerzalnom.

Ovo je drugi put da je Bikov nagrađen na FESTu, 2015. godine osvojio je nagradu za najbolji film u glavnom takmičarskom programu za film „Budala”.

Nagrada žirija Glavnog takmičarskog programa za najbolju režiju dobio je Mladen Đorđević za režiju filma „Radnička klasa ide u pakao“.

Obrazloženje žirija glasi: Kad bismo filmsku režiju površno tumačili isključivo kao niz izvedbenih vještina kojima se neki sadržaj prenosi na filmsko platno, film Mladena Đorđevića možda i ne bi bio prvi izbor za ovu nagradu. Riječ je, naime, o filmu o čijoj bismo razmjerno dugoj i prolongiranoj ekspoziciji mogli polemizirati. Međutim, filmska režija nešto je znatno više: obuhvaća svjetonazor, osobni i filmski, dapače bliska je filozofiji. Upravo u navedenim segmentima, film „Radnička klasa ide u pakao“ osobito je, nadahnuto i rijetko uzbudljivo umjetničko djelo koje nas na uvjerljiv i stvaralački moćan način sudara sa spoznajom o očaju koji nas nerijetko u životu zarobi do te mjere da se prepuštamo lažnim prorocima i pronalazimo lažne spasitelje u onima koji su upravo njihova sušta suprotnost.

Nagradu žirija Glavnog takmičarskog programa za najbolji scenario dobile su Slavica Šnur i Vlatka Vorkapić za film “Sveta porodica”.

U obrazloženju žiri navodi da ovaj scenario oslikava sjajno skrojeni narativni tok koji u okviru neočekivanih a mogućih zaokreta na momente ostavlja gledaoce bez daha. Svet koji nam nudi ova priča prepun je upečatljivih i karakternih likova koji su najveći kvalitet ovog filmskog predloška. Žiri je jednoglasno konstatovao da su nas scenaristkinje sa vrhunskim umećem sprovele kroz ovu univerzalnu priču razumljivu i uzbudljivu za gledaoce šire od našeg jezičkog govornog uticaja.

Nagrada žirija za najbolju žensku ulogu ponela je Ivana Vuković za ulogu u filmu “Za danas toliko”.

Lik u filmu “Za danas toliko” koji spaja sve segmente umetničkog dela i čini da ono postane harmonično. Brilijantno kontrolisana gluma optimistične osobe koja nikada ne podlegne klišeima i površnosti, naveo je žiri.

Najbolja muška uloga pripala je Salehu Bakriju za film “Nastavnik”. Nastavnik u ratnom području na obali Gaze stabilno i istinito podržava svoje učenike. Saleh Bakri je uverljiv i harizmatičan lik kome možete verovati i otići sa njim na kraj sveta, objasnio je žiri.

Nagrada žirija Glavnog takmičarskog programa za najbolji debi pripala je Katalin Moldovai za režiju filma “Bez vazduha”.

Obrazloženje žirija je da je rediteljka i ko-scenarista Katalin Moldovai je kreirala hrabri debitantski igrani film u kom istražuje fragilnost demokratskih društava, smanjenje slobode govora i sve češći mehanizam cenzure.

Kroz priču o učiteljici Ani rediteljka kreira specificnu atmosferu gušenja kroz dobro promišljene rediteljske postupke, dok istovremeno koristi raznolike vizuelne metafore kako bi intenzivnije prikazala bespomoćnost individue u stisku cenzure. „Bez vazduha“ je narativno hrabar debitantski film, koji naglašava previše često ignorisan značaj učitelja u našim društvima.

Nagrada „Nebojša Đukelić“ za najbolji film iz regiona u glavnom takmičarskom programu festivala pripala je Mladenu Đorđeviću za film „Radnička klasa ide u pakao“.

Žiri u sastavu: Ivana Kronja – filmolog i filmska kritičarka (predsednica žirija), Srđan Vučinić esejista i filmski kritičar i Marko Stojiljković – filmski novinar i kritičar jednoglasno su doneli odluku koju su obrazložili na sledeći način: “U pitanju je socijalna drama sa temom koruptivne tranzicije, koja znalački uključuje žanrovske elemente: horora, misterije, akcionog filma i crne komedije, čime nas približava žanru u kojem se odvija i stvarnost postjugoslovenskih društava. Film nudi pronicljivu dramsku analizu pseudo-religije i prikazuje apsurdni položaj tela nekadašnje radničke klase u neoliberalnom kapitalizmu. Žiri želi da istakne upečatljivu glumu Tamare Krcunović i Leona Lučeva, koji predvode izvanrednu glumačku ekipu.”

Nagradu publike za najbolji evropski film, koju podržava Delegacija Evropske unije u Srbiji, osvojio je film „Sveta porodica“ Vlatke Vorkapić.

Nagradu FEDEORA za najbolji evro-mediteranski film u Glavnom takmičarskom programu osvojio je film „Radnička klasa ide u pakao“ u režiji Mladena Đorđevića.

Članovi žirija: Sergej Lavrentijev – filmski kritičar (predsednik žirija); dr Nevena Daković – redovna profesorka, filmska teoretičarka, kritičarka i publicistkinja; Nikola Falćinela – novinar i filmski kritičar, jednoglasno su doneli odluku koju su obazložili sledećim rečima: „Film izuzetnog rediteljskog rukopisa uz surovi komentar lokalne svakodnevice i velikih glumačkih ostvarenja, koji se posebno ističe po produkciji koja pripada celokupnom euro-mediteranskom regionu.“

Politikina nagrada “Milutin Čolić” na 52.FEST-u, za reditelja najboljeg srpskog filma u Festovim programima, dodeljuje se: Marku Đorđeviću za film „Za danas toliko“.

Žiri u sastavu: Radivoje – Raša Andrić, reditelj i producent; Vladimir Blaževski, reditelj, scenarista i producent; i Dubravka Lakić, osnivač nagrade i filmski kritičar lista „Politika“ ovako su obrazložili svoju odluku: „Za pismenu i rafinirano insceniranu priču koja odiše lekovitom životnom radošću; za sofisticirani rediteljski postupak što omogućava identifikaciju gledaoca sa radnjom i likovima; za autentičnu atmosferu, uverljivu i duhovitu glumačku igru i istančanu likovnost slika.Ovaj film se toplo preporučuje distributerima i prikazivačima da ga prigrle i omoguće mu susret sa gledaocima u bioskopima Srbije.“